Jak Wam mija koniec pierwszego miesiąca? Mi zaczytanie. Czuje chęć do czytania w końcu i bardzo mnie to cieszy, więc szykujcie się na kilka recenzji póki ten słoneczny miesiąc się skończy. A dziś zapraszam Was na pierwszą z nich!
Tłumaczenie: Katarzyna Agnieszka Dyrek
Tytuł: Aż do śmierci
Oryginalny tytuł: Till Death
Ilość stron: 400
Wydawnictwo: Filia
Gatunek: Thriller, Sensacja, Kryminał
Opis książki: Minęła dekada, odkąd Sasha Keeton wyjechała z rodzinnej miejscowości w Wirginii Zachodniej.
Dziesięć lat odkąd uciekła seryjnemu mordercy znanemu jako Pan Młody.
Teraz wraca, by pomóc matce w prowadzeniu rodzinnego pensjonatu i zderza się z przeszłością. Sashy znów ktoś grozi. Agent FBI Cole Landis przyrzeka o nią dbać, choć dziesięć lat temu nie zdołał zapobiec najgorszemu.
Kiedy kolejne kobiety znikają bez śladu, a w miasteczku pojawiają się niepokojące znaki, dziewczyna ocalała po ataku Pana Młodego znów zaczyna się bać. Cole nie wybaczył sobie, że nie pomógł Sashy, gdy została uprowadzona i teraz zamierza jej to wynagrodzić… Zadurzony w pięknej dziewczynie agent pragnie jej coraz mocniej.
Jednak ktoś ich obserwuje. I czeka.
Pierwszy błąd Sashy może okazać się jej ostatnim.
Moja recenzja!
Nie wiem dlaczego, ale w ostatnim czasie mam ochotę tylko na kryminały. Żadne romansidła (chociaż te czytam dla rozluźnienia teraz), tylko makabryczne opisy miejsc zbrodni, traumy bohaterów i wszystkiego co im się przydarzyło w przyszłości jak i teraźniejszości. To, ze przez te książki czasami nie mogę spać w nocy to inna sprawa hehe. Ale jak kiedyś nawet palcem bym nie tknęła kryminału tak teraz coraz chętniej po nie sięgam.
Sasha to młoda, piękna kobieta po traumatycznych przeżyciach. Dziesięć lat temu została porwana przez seryjnego morderce zwanego Panem Młodym. W ostatnim momencie zdołała uciec. Po tym wydarzeniu wyjechała ze swojej rodzinnej Wirginii Zachodniej i zaczęła nowe życie. Do czasu. Teraz wraca, aby pomóc swojej matce prowadzić rodzinny pensjonat i żeby walczyć z demonami przeszłości. Na miejscu spotyka również swoją dawną miłość z przed lat Cola Landisa. Teraz to przystojny mężczyzna, a do tego agent FBI. Uczucia między tym dwojgiem są sprzeczne i nie wiadomo czy silne jak za młodzieńczych lat. Niestety. Powrót nie jest łatwy dla Sashy, bo w tym samym czasie w mieście giną młode kobiety. Schemat i plan działania seryjnego zabójcy przypomina jej sprawę i na nowo napawa lękiem. Ale tym razem ma pewność, że za wszelką cenę się nie podda i przezwycięży swoje najgorsze lęki.
Na początek powiem Wam, że jak sięgnęłam po tą książkę nic o niej nie widziałam. Zaciekawiła mnie okładka (uwielbiam kolor czerwony i róże) a do tego nie rozpoczynała kolejnej serii, więc czemu nie. I wiecie co? Strasznie mi przypomina książkę "Skradzione laleczki" o której pisałam TUTAJ. Nie jest oczywiście identyczna. Styl pisania autorki się różni, fabuła tak samo. Ale znów mamy historię kobiety, która przeżyła traumatyczne porwanie przez szaleńca i która stara się z tym walczyć. Czy podobała mi się? Zapraszam do czytania dalej. ;)
Sasha wraca do domu z poczuciem, że musi w końcu po dekadzie przezwyciężyć swoje lęki i wrócić do domu, do mamy i do pensjonatu, w którym rodzicielka ze względu na wiek potrzebuje większej pomocy niż kiedyś. Główna bohaterka naprawdę mi się podobała, ale i czasami drażniła. Była silna, ale też czasami głupiutka. Głupi przykład. Jeśli wiesz, że jesteś sama w domu i słyszysz hałas na strychu to idziesz tam czy spieprzasz? Ja wybieram tą drugą opcję. Kobieta zbyt często pakowała się w kłopoty poprzez brak jakby instynktu samozachowawczego. Rozumiem. Nie chciała nikogo kłopotać, gdy coś ją trapiło, aby to sprawdzić, ale halo. Była po porwaniu, prawie zginęła, a i tak nie miała tego odruchu, żeby w pewnym momencie odpuścić i po prosić o pomoc. Ale to tylko taki mankament, który mnie w niej drażnił. Po za tym była troskliwą, kobiecą i kochającą bohaterką.
Co do męskiego bohatera, czyli naszego przystojniaka z FBI, Cola Landisa nie mam się do czego przyczepić. Jest byłym chłopakiem Sashy z przed porwania i był ostatnią osobą, która widziała ją po raz ostatni. Teraz jest dojrzałym mężczyzną, który obiecuje sobie, że nigdy już nie da skrzywdzić swojej dawnej miłości i ochroni jej, czego niestety nie zrobił dziesięć lat temu.Czy mu się uda? Czy tym razem będzie obok kobiety kiedy ta będzie go najbardziej potrzebować?
Książka ogólnie bardzo mi się podobała, po za tym co mi przeszkadzało w Sashy. Plus nie podobało mi się szczegółowe opisywanie autorki co robią bohaterowie. Bo opisywanie, że wstała, poszła, zrobiła to i tamto ze szczegółami i jeszcze opisywanie dokładnie np. wyjętych rzeczy z szafy jest dla mnie bezsensowne i nie potrzebne. Coś czuje, że gdyby nie te opisy to ta książka miałaby zamiast 400 stron jakieś 200-250. Ale cóż. Dałam radę i to najważniejsze.
Tą książkę oczywiście zaliczam jeszcze do czerwca, bo wtedy ją przeczytałam, ale spokojnie. W lipcu też poczytałam. ;)
Czytałyście? Wasz klimaty czy nie bardzo?
Data przeczytania: 23 czerwca 2018 rok
Ocena: 8/10
Buziaki. :**
P.
Wiele razy spotkałam w książkach to opisywanie wszystkich czynności typu wstała, umyła się, wyciągnęła ubrania. W niewielkiej ilości to pozwala utożsamić się z bohaterem i lepiej go poznać (przynajmniej takie mam wrażenie), a w dużych... Męczy. Mam wrażeni, że jest to domena "pierwszych książek" autorów. :D Zaciekawiłaś mnie tą recenzją, będę miała tę książkę na uwadze. ;)
OdpowiedzUsuńTo prawda. Z jednej strony to fajne, że wiemy co dany bohater dokładnie robi, ale z drugiej ja mam wrażenie, że to przeciąganie książki na siłę.
UsuńPozdrawiam. ;**
P.